Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Η μέρα κι η νύχτα



Η μέρα κι η νύχτα
παλεύουν μαζί μου
σε άνισο αγώνα
ζωής κι απουσίας

Ο χρόνος κυλάει
τ΄ αστέρια γυρίζουν
γραμμένες σελίδες
χρυσής ιστορίας

Κι αν ζω σε αγέλη
κι αν ζω ερημίτης
καθρέφτης αγύρτης
στη μνήμη μου ζει

Μα εγώ που γυρεύω
κομμάτια ουσίας
του κύκλωπα κόσμου
το τέλος θα ‘ρθει.

/Από το Άγραφο Βιβλίο, ΙΑς 2004, ''Ομοιοκατάληκτα''
                                               
                                                                  στην Ελένη Λ.




                         το ποίημα εμπεριέχεται στο έργο ''η Σκάλα'', 2005







8 σχόλια:

Ξύλινος Ιππότης είπε...

Αθέλητα και μη,
στέκομαι στο βίντεο
και σε αυτό:
"Μα εγώ που γυρεύω
κομμάτια ουσίας
του κύκλωπα κόσμου
το τέλος θα ‘ρθει."
...
Πότε θα φτάσει,
όμως ο καιρός..;
...
Κανείς δεν ξέρει...
...
Καλό βράδυ εύχομαι εγκάρδια!

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Να πω πρώτα ευχαριστώ για την αφιέρωση. Είναι πολύ όμορφο να σου χαρίζουν και ειδικά να σου αφιερώνουν ένα ποίημα με γνήσια αισθήματα. Σου αφήνει και μία αίσθηση σαν να σου λέει ο άλλος: πρόσεξε το αυτό, εδώ θα βρεις κάτι που σε αφορά, κάτι που σου μοιάζει, κάτι από σένα, κάτι από τις σκέψεις σου, κάτι από την ζωή σου.

Ναι... έτσι είναι. Μόνο που δεν ξέρω αν γυρεύω κομμάτια ουσίας - είμαι λίγο πιο έφηβη και πιο αχόρταγη από σένα μου φαίνεται.

Σε φιλώ με ομοιοκαταληξίες και γλυκές ευχαριστίες.

ΥΓ... το video το ήξερα, είναι ευφάνταστο και ευρηματικό και παίρνει άλλο νόημα μέσα στην ανάρτησή σου

solomantzaros είπε...

Το κλειστοφοβικό βιντεάκι δίνει άλλη διάσταση στο "καθρέφτης αγύρτης, στη μνήμη μου ζει"
Έτσι όλο το ποίημα το εκλαμβάνω σαν ένα συναίσθημα που θέλει να εκραγεί αλλά δεν μπορεί.

Eυαγγελία είπε...

Εγώ θα σταθώ σ' αυτό:

"Κι αν ζω σε αγέλη
κι αν ζω ερημίτης
καθρέφτης αγύρτης
στη μνήμη μου ζει"

Μέσα στο "παν" το τίποτα,
Mέσα στον όχλο η ερημιά.
Συναίσθημα που εκρήγνυται.

Την καλησπέρα μου.

κοκκινη κορδελα είπε...

@ξυλινε ιπποτη. αθελητα ξεχωριζεις την ουσια των πραγματων που ειναι σαφως το βιντεο σε συνδιασμο με την τελευταια στροφη του ποιηματος! Αρα εισαι σε καλό δρόμο προς το τελος του κυκλωπα κοσμου.
Χαιρετω κι εγω με ευχες.

κόκκινη κορδέλα είπε...

@ Εφηβη Ελένη δεν ψαχνεις κομματια ουσιας γιατι απλούστατα τα έχεις ηδη μέσα σου....το χουν αυτο το χαρακτηριστικό οι έφηβοι. Μετά το χάνουν για να κάνουν μεγάλες διαδρομές γνώσης προκειμένου να τα ξαναβρούν πλέον με επίγνωση. Χαίρομαι ιδιαίτερα που αντιληφθηκες το νόημα του βίντεο που αλλάζει όταν αυτό συνοδευεται με ποίηση...Είναι τα δικά μας κλειδιά αυτά!!! όπως ο απλός πηλός του κομιξ και η απλή του τεχνική ταιριάζει επίσης με την απλή ομοιοκαταληξία του ποιήματος! φιλί με αγκαλιά

κόκκινη κορδέλα είπε...

@σολο...στον αγύρτη καθρέφτη πήγε το ματι σου πρωτο πρωτο...η διαπίστωση σου αντικαθρεφτίζει! να σου πω μυστικα βεβαια πως εγώ με το ποίημα και τον συνδυασμό του με το βίντεο εχω ηδη εκφρασει την έκρηξη μου! Ομολογω πάντως πως έχεις έντιμο και διορατικό βλέμμα...υπάρχουν όμως φορές που ο καθρέφτης μας εμποδίζει να ξεχωρήσουμε το ειδωλο απο το πραγματικο. Φιλια στην νησιωτικη πατριδα που αντιστεκεται με αυτονομια!Σας χαίρομαι πραγματικα

κόκκινη κορδέλα είπε...

@αοράτη ξεχασες κατι...και μέσα στην ερημια υπάρχουν πολλές αντανακλάσεις... οπως και ναναι παντως το νοημα ειναι το ιδιο...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ.Φιλί καληνυχτας

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...